Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Niepohamowana chęć wypowiedzenia własnej opinii na temat Titanfall sprowokowała nas do spotkania się w wirtualnym studiu niejako wcześniej niż planowaliśmy. Nie da się ukryć, że to temat, który zagościł lub zagości w każdym podkaście i być może nawet nasze opinie pokryją się z innymi, jednak nie da się obok tej gry przejść obojętnie. Bez obaw, temat żołnierzy biegających po ścianach lub dosiadających mechaniczne kupy żelastwa w żadnym stopniu nie dominuje rozmowy i pozwolimy jej odpłynąć na suchego przestwór oceanu.

Najwięcej czasu zajmie nam kącik retro, którego perełki rozciągają się na niemal dwadzieścia lat wstecz. Przede wszystkim wciąż fantastyczne Planescape: Torment i całkiem nieźle znoszące próbę czasu, szczególnie w co-opie, Duke Nukem 3D, ale to nie wszystko. Z młodszych “retro” gier będzie Gears of War: Judgment, które zainicjuje cały temat/nekrolog poświęcony Epic Games i temu co się ostatnio z tym studiem porobiło.

Odcinek nagraliśmy w poniedziałek, więc niestety, nie mogliśmy skomentować najnowszej rewelacji, czyli zamknięcia Irrational Games. Po części rozumiem Kena Levine’a, bo a nie da się utrzymać studia zatrudniającego ponad 200 osób, które wydaje grę raz na pięć lat bez sprzedaży na poziomie GTA V. Nowe, kilkunastoosobowe studio ma skupić się na mniejszych, nastawionych na opowieść, grach, nad którymi Levine będzie miał pełniejszą kreatywną kontrolę. I to nie jest zła wiadomość patrząc co udaje się robić np. twórcom z The Fulbright Company, Frictional Games, 11 bit studios, czy Astronautom (gry nie widu ni słychu, ale podoba mi się to co widzę).

Kącik kulturalny to dwie książki i kilka filmów sensacyjnych.

W rozmowie udział wzięli Cooldan i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij dwieście siedemdziesiąty ósmy odcinek podcastu
Mirror (sendspace)

Ściągnij / subskrybuj podcast na iTunes
Fantasmagieria na Facebooku / na Twitterze

Szerokim łukiem omijamy temat tygodnia czyli targi gier w Tokio. Nie byliśmy tam, więc nie było sensu silić się na komentarz, skoro nic sensacyjnego nie zaprezentowano. Za to wydarzyło się parę interesujących rzeczy wartych komentarza i to na naszym poletku. Dla przykładu zarejestrowano atak histerii prezenterki na widok modelki wcielającej się w rolę Lary Croft, a także wystrzelenie w kosmos ojca współczesnych gier MMORPG.

Kiedy przejdziemy do gier, w które ostatnio graliśmy, wrócimy na chwilę do Star Wars The Force Unleashed i nowego Alone in the Dark, a z nowości przyjrzymy się Crysis Warhead. Jak zwykle gdzie kucharek sześć, tam opinii dwanaście.

Później porozmawiamy o zabezpieczaniach i sposobach wydawców na powstrzymanie nielegalnej dystrybucji. Ostra i poważna dyskusja o tym jak w walce z piractwem najbardziej tracą uczciwi gracze.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij trzydziesty dziewiąty odcinek podcastu

Jak co tydzień o tej samej porze spamujemy wasze iPody, zawieszamy winampy, woskujemy uszy i irytujemy wasze kobiety, gawędząc o grach.

Mamy plecy u Dartha Lucasa.

W tym tygodniu królują Gwiezdne wojny w postaci nowego slashera, Star Wars The Force Unleashed, huczącego przyjemnie w naszych Xboksach, a także szeleszczącego w przenośnej konsolce Sony. Nasza opinia nie do końca zgadza się ze średnią światową, a zapoznać się z nią można tylko wysłuchując podcastu.

Zanim jednak podyskutujemy o tym, co się wykluło pod czujnym okiem Pana Jerzego Łukasza, porozmawiamy o darmowym dodatku do Burnout Paradise uzupełniającym rozgrywkę o dodanie motocykli, demie Fracture (nota bene też od Lucas Arts), gdzieś tam napomkniemy o Damnation i Lost Planet Colonies.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij trzydziesty piąty odcinek podcastu

Egzaltowana trójca powraca. Bliski ukończenia Metal Gear Solid 4, Jules opowiada o swoich stanach nirwany o drugiej nad ranem, do których tylko kunszt kinomatograficzny Kojimy potrafi doprowadzić. Tzymische nadal czeka na wymianę silników odrzutowych w jego ‘elicie’, więc grywa tylko w odkurzone starocie. Dahman wspominając o Star Wars: The Force Unleashed, wznieca połomienną dyskujsę na temat chronologii gier w świecie ‘Gwiezdnych wojen’.

Po interludzie muzycznej Spine - Nieważne [37:37], porozmawiamy o tym co przyniosły targi Games Convention ‘08 w Lipsku. Czy zrobiły na kimkolwiek wrażenie? Zapraszamy do słuchania i komentowania.

Ściągnij trzydziesty odcinek podcastu

Siedemnasty odcinek zdominowany na wstępie został przez małą maszynkę Sony. PSP mimo bycia na rynku przez 3 i pół roku, nadal cieszy niczym swoiste novum. Sony, w tym jej polski odział, próbują wmówić nam, że zabawka to odtwarzacz multimedialny, GPS, telefon Skype, czy przeglądarka Internetowa, jednak my nadal uważamy, że jest to przede wszystkim interesująca konsola, na której od czasu do czasu można znaleźć perełki. Podkreślimy potęgę systemów przenośnych w sytuacji, kiedy posłuszeństwa odmówi instalacja elektryczna w bloku. Nie jest tych gier wiele, ale po raz kolejny wrócimy do God of War: Chains of Olympus, porozmawiamy o obu Wipeoutach, spróbujemy wytłumaczyć co to jest ten Echochrome.

W dalszej części skupimy się na dwóch tytułach, które Microsoft zaprezentował na imprezie Gamer’s Day (Dniu Gracza). Fable 2 i Too Human.

Druga odsłona ‘Bajeczki’ przedstawiana jest jako gra, którą śmiało będzie można nazwać Grand Theft Auto w klimatach fantasty. Peter Molynuex nieszczędzi opisów niejako przybiliżających grę do Simsów z fabułą (pozwalam sobię na śmiałą tezę). Na szczęście ojciec Populusa, zapiera się, że nie pozwoli, aby historia w grze była mniej niż fascynująca i nie stanowiła kwintesencji rozgrywki. Oczywiście nie ma na świecie producenta, czy PiaRowca, który szczerze mógłby się wypowiedzieć na temat własnej gry, ale Peter zasłużył sobie na kredyt zaufania. Zacieramy rączki i czekamy dalej.

Too Human to tytuł, który od początku wzbudzał zainteresowanie, niestety zainteresowanie to maleje wraz z kolejnymi informacjami jakie się wyłaniają się na światło dzienne. Do tej pory mówiło sie o pozwie jakie złożyło studio Silicon Knights przeciwko Epicowi, jakoby ten dał im jakaś niedorobioną wersję silnika Unreal 3. Później czteroosobowych co-op, zredukowany został do dwu. Teraz po kilku ostatnich zwiastunach karmieni jesteśmy wyśmienitymi wizualiami filmów przerywnikowych, ale rozgrywka nadal stawia wiele znaków zapytania. Wygląda na to, że lepiej się nie nastawiać zbyt entuzjastycznie, a nuż miło nas Too Human zaskoczy.

Gdzieś pod koniec wspominamy jeszcze o umiejętnym dojeniu graczy. Wydawało się, że Namco było cwane z SoulCaliburem IV, ale widać rozwinięte przez lata pomysły panów z Lucas Arts pokażą na przykładzie Star Wars: The Force Unleashed co to znaczy sprzedać ten sam tytuł wielokrotnie te samej osobie. Dodatkowo goląc grę z multi na 360ce i PS3, a zostawiając go na Wii, konsoli z najbardziej nielogicznym sposobem budowania relacji online, panowie producenci pokazają prężnie wyprostowany środokowy palec. PCetowcy w ogóle obejdą się smakiem, gdyż blaszak jako jedyna platforma został pominięty w ich planie wydawniczym. Na pochybel!

Ściągnij siedemnasty odcinek podcastu

Wraz z rosnącą mocą obliczeniową pecetów i współczesnych konsol gry stają się niemal z dnia na dzień, bardziej kompleksowe, pełniejsze, co za tym idzie bardziej realistyczne. Mówienie o realizmie w grach to już nie mrzonka. Czy jednak salwy PiaRów, okrzykujących niemal każdą nową produkcję realistyczną nirwaną służą grom czy nie? Czy skoncentrowanie się na grafice i fizyce, nie powoduje zaniedbania klasycznych elementów stanowiących o grywalności?

W 10. odcinku Fantasmagierii staramy się zastanowić nad pojęciem realizmu w grach, pogrupować go na mniejsze składowe, wskazując np. gry o fotorealistycznej grafice, sugestywnej formie przekazu, czy też te wiernie oddające fizykę świata, a także gry z ogólnie pojętym realistycznym poziomem trudności. Odniesiemy się też do ‘realistycznych’ gier za czasów Amigi, kiedy to taka gra tłumaczyła się na nic innego jak tylko na grę frustrującą.

Zastanawiamy się jak wykorzystywanie silników typu Havok, Euphoria, DMM w m.in. Star Wars: The Force Unleashed sprawdzi się w praktyce i czy będzie to element znacząco wpływający na rozgrywkę, czy też jedynie cieszący oko fajerwerk.

Oraz czy gracze chcą, aby gry były coraz bardziej realistyczne, skoro wszyscy puścili już w niepamięć, że kiedyś istniał taki gadżecik w szuterach jak pasek zdrowia, a zbyt wiele elementów, na które musiałby zwracać uwagę gracz w potencjalnym prawdziwie realistycznym MMO sprawia szybkie zniechęcenie i porzucenie tytułu.

Narażamy się też fanom, mającego szansę stać się najbardziej realistycznym symulatorem jazdy samochodem, Grand Turismo 5, ale tylko trochę, krytykując brak modelu zniszczeń i oskrytpowanych komputerowych (wszak PS3, to komputer, prawda?) kierowców.

Spróbujemy znaleźć w tym wszystkim miejsce dla Wii, konsoli, która w miarę najbardziej oczywisty sposób zaciera granicę między tym co się dzieje przed i za telewizorem.

Zapraszamy do słuchania i komentowania! Ten tygodniowy podcast sponsorowały słówka ‘realistyczny’ i ‘powiedzmy’.

Ściągnij dziesiąty odcinek podcastu