Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij dwieście trzydziesty ósmy odcinek podcastu

W tym odcinku nie będzie o nowym zwiastunie Kojimy, który po raz kolejny przypomina, że cokolwiek robi, czy mówi nie musi mieć sensu, bo i tak mimo swoich 49 lat, wygląda na 18 i każdy paradoks czasoprzestrzenny, czy rychłe zapowiedzi stworzenia definitywnej części Metal Gear Solid nie zdezawuują teorii względności Einsteina. Zawsze będzie można tłumaczyć, że to nie o Snake’u tylko kolejnym klonie baronie. Poza jak zwykle zjawiskowym doborem podtytułu (Ground Zeroes świetne, ale czy przebije Transfarring czy Revengeance?) podziwiam słuchawkowego jacka na środku klatki piersiowej i oldskulowego walkmana circa 1980.

Nie będzie też o prawdopodobnym (my lawers told me to write it that way) paserstwie egzemplarza gry Resident Evil 6 i całej tej dramy, która wypisz wymaluj wygląda jak historia z Devil May Cry 4 ze stycznia 2008, kiedy to w Poznaniu redaktor Polygamii kupił normalnie w sklepie kopię, która “wypadła z transportu do Australii” (to nie cytat, ale parafraza faktów).

Nie będzie też o feniksowym odrodzeniu się Neo Plus, z czego bardzo się cieszymy i dołączamy do polskiego Internetu robiącego darmową reklamę czasopismu. Życzę rekordowej sprzedaży (tak przynajmniej 2x Przekrój).

A teraz o tym co będzie w odcinku. No i tu mam kłopot. Dając się ponieść jak zwykle macguyverowskiej teorii, że najlepszy plan to brak planu, zaczynamy od popkulturowej papki. Ktoś postanowił ustawić nowy standard dna i ekranizuje przygody Jasia i Małgosi, co naśmiewamy i piętnujemy. Dalej jest już trochę lepiej i pogadamy o tym dlaczego gramy i czy granie może bez stereotypów pojawić się na salonach telewizji śniadaniowej obok recenzji książek czy filmów. Nie minie 20 minut, kiedy rozmowa się rozkręci i dojdą tematy związane z wydawaniem gier, dzieleniem ich na epizody, złymi korporacjami, ekscytowaniu się zdjęciami poręczy, itd.

“W co ostatnio grałeś?” [68:00] - wracamy do Dark Souls, Sleeping Dogs, Darksiders 2, a także parę słów na zakończenie o przygodach pewnego kosmonauty i perypetiach jego przyjaźni z Lewiatanem.

Odcinek jest wyjątkowo długi, nagranie zajęło dobre dwie i pół godziny, ale udało się je przyciąć (wycinając nasze rozmowy o niesamowitych wyczynach paraolimpijczyków, czy mentalności niektórych osób) i tak wyszły dwie godzinki. Musicie nam wybaczyć, że się tak rozgadaliśmy, ale czasami tak po prostu bywa.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty trzeci odcinek podcastu

Sezon ogórkowy oficjalnie uznajemy za zakończony. Ostatni tydzień przyniósł więcej interesujących gier, niż poprzednie trzy miesiące.

Gracze pecetowi wreszcie mogą zagrać w najbardziej hardkorowy tytuł minionego roku, czyli Dark Souls. Urok edycji specjalnej na blaszaki polega na tym, że grę jest pięć razy trudniej uruchomić niż mod DayZ.

Z gier absolutnie nowych: Darksiders II, które jednym podoba się mniej innym bardziej. Gra w porównaniu z pierwszą częścią przeszła wyraźny lifting. Grafika jest (jeśli to możliwe) jeszcze bardziej wystylizowana, a rozgrywka uproszczona i bez backtrackingu (przynajmniej przez pierwszych kilka dundżeonów). Dodano więcej elementów erpegie i drzewko rozwoju (można zostać kosiarzem lub nekromantą). Absolutnym wyróżnikiem gry jest muzyka skomponowana przez Jespera Kyda, no i więcej dodawać nie muszę.

Drugą grą jest Sleeping Dogs, którą najprościej opisać jako GTA w Hong Kongu w reżyserii Johna Woo. Oczywiście na dłuższą metę gra okazuje się być czymś więcej niż klonem i osobiście uważam, że jest to jedna z najlepszych produkcji, które do tej pory w tym roku się ukazały. Historia tajniaka Weia Shena, który infiltruje triadę Sun Yee On, naprawdę wciąga, bo okazuje się nie być tak banalna jak stare filmy sensacyjne na VHS. Podobnie jak w przypadku Darksiders II, świetna ścieżka dźwiękowa, aż nie chce się wychodzić z samochodu i wyłączać radia.

Poza tym parę mnie ważnych tematów, gierek i dygresyjek.

Zapraszamy do słuchania i komentowania!

Ściągnij dwieście dwudziesty drugi odcinek podcastu