Fantasmagieria - Podcast 265 - “Kolorowy Echelon”
Zwyczajowo, jak tylko Apple Inc. zaprezentuje nowy produkt, poświęcamy minutkę lub dwie jego na omówienie. Więcej kolorów plastikowego iPhone’a i czytnik linii papilarnych to to na co świat złakniony nowych technologii czekał obgryzając paznokcie. Mniej więcej w tym samym czasie Japończycy postanowili wyrenderować konferencję Sony na rynek Kwitnącej Wiśni. Dzięki niej świat dowiedział się o dwóch nowych wersjach Vity, takiej bez ekranu, podłączanej do telewizora i takiej z bidaekranem.
W części “W co ostatnio grałeś?” nieokiełznane fale zachwytów nad postaniem Czwartego Eszelonu. Najnowsza część przygód Sama Fishera okazuje się być więcej niż po prostu dobra, co zwiastuje rychły powrót Splinter Cell do czołówki najlepszych skradanek. W dalszej części, osobom o gołębim sercu i dwóm równolegle pracującym półkulom mózgowym zarekomendujemy Brothers: A Tale of Two Sons, grę nie-grę. Znowu dla ludzi żyjących na krawędzi, ciągle poszukujących wywołujących dreszcze stymulantów mamy grę z gatunku horroru, Outlast, której strach się bać.
Na koniec warto podkreślić, że cięcia, montaż i podkład zrobił Nexus. Ciężka to praca więc dajcie znać jak wam się podoba strona techniczna.
W rozmowie udział wzięli Cooldan, Nexus i Dahman. Zapraszamy do słuchania, komentowania i polecania znajomym!
Ściągnij dwieście sześćdziesiąty piąty odcinek podcastu
Mój nastrój storpedowany został przez smutną wiadomość o odejściu Steve’a Joba. Chyba nikt się nie spodziewał, że nastąpi to tak szybko i że tak niewiele czasu zostało mu po przekazaniu pałeczki CEO. Nie napiszę pewnie nic więcej czego już nie napisało dziesiątki tysięcy innych osób, ale Apple straciło ikonę, straciło człowieka, który definiował technologicznego giganta. Spoczywaj w spokoju, Steve.
Główny temat odcinka [31:50] zainspirowany jest prelekcją o zawrotnym tytule “Gry artystyczne – o co tyle krzyku?”, która odbyła się parę dni temu na 22. Międzynarodowym Festiwalu Komiksu i Gier w Łodzi. Zresztą, gros odcinka poświęcamy konwentowi, jego organizacji i tych kilu atrakcjach, które udało się zobaczyć.
Na początek pozwoliliśmy sobie na mały komentarz odnośnie nowego “cudu” technicznego firmy Apple. Podekscytowani nową inkarnacją MacBook Air, nie ukrywając łez wzruszenia, dzielimy się uwagami ogólnymi odnośnie konstrukcji i polityki Steve’a Jobsa, ojca takich rewolucyjnych urządzeń jak iPhone i iPod Touch.
Powoli wychodzimy z marazmu wywołanego wydarzeniami ostatniego tygodnia i zaglądamy przez dziurkę od klucza do plotkarskiego świata gier wideo.
The Beatles: Rock Band, gra, która obudziła wszystkie niebranżowe media i skierowała ich uwagę w stronę naszej ulubionej rozrywki. Artykuły w każdej szanującej się gazecie lub brukowcu przelewają się od ilości miodu, bo to przecież “najważniejsza” gra w historii. My wiemy swoje, ale fajnie jest czasami popatrzeć na entuzjazm dyletantów.
Czterdzieści lat temu ktoś tam chciał zaimponować komuś tam za żelazną kurtyną i wystrzelił załadowaną ludźmi puszkę w stronę Luny, a dziś ktoś postanowił odwrócić naszą uwagę od tej rocznicy wskrzeszając - wydawałoby się zapomnianą, ale bliską sercu wielu graczy - serię gier przygodowych Monkey Island.
Nagrywaliśmy dzień przed rozpoczęciem targów E3 2009 i niestety nie mieliśmy okazji przewidzieć pewnych niespodzianek, które zaserwował Microsoft na swojej konferencji ( jak np. Project Natal). Te i inne informacje dotyczące Sony, Nintendo, gier PC, itd. które będą lawinowo spływać przez wszystkie możliwe serwisy o grach, postaramy się wybiórczo omówić w następnym odcinku, choć zapowiada się, że tematów będzie na parę podcastów.
Po pierwsze polecam wszystkim najnowszy film Clinta Eastwooda, Gran Torino (2008). Banalna z pozoru historia (jakich multum było i będzie) o przyjaźni osób podzielonych nie tylko przez kulturę, ale również pokoleniowo. Walt Kowalski, podstarzały weteran wojny w Korei, właśnie pochował żonę. Wszystkie emocje z tym związane tłumi bardzo głęboko w sobie, a że znany jest z szorstkiego obycia i dość agresywnego podejścia do intruzów, do których zalicza nawet własną rodzinę, nikt na to nie zwraca uwagi. I kiedy sądzi, że resztę swoich dni przesiedzi na popijaniu piwa na ganku i na koszeniu trawnika, przyjdzie mu bronić z karabinem w dłoni swojego najcenniejszego skarbu, Forda Gran Torino rocznik ‘72. Okazuje się, że za incydentem stoi chłopak z sąsiedztwa. I tak zaczyna się jego znajomość, a później przyjaźń z Thao , bystrym i pracowitym, ale zamkniętym w sobie młodym Azjatą. Sprawy się komplikują, kiedy Walt broni go przed miejscowym gangiem…
iDracula - Undead Awaking - gra z gatunku ‘Diablo with Guns’. Gracz to prawdopodobnie syn Van Helsinga z nieprawego łoża, lub sam łowca czarownic, tudzież wampirów we własnej osobie. Pozostaje zgadywać, bo gra fabuły nie ma żadnej, za to grywalnością aż kipi. Pomysł swoje korzenie ma w takich zręcznościówkach jak Asteroids, Super Star Dust czy Galaxy Wars, czyli lewą gałką chodzimy, prawą kierujemy ostrzałem zajmując się masową eksterminacją zombie, wampirów, wilkołaków i wielu piekielnych pomiotów. Analogi w postaci wirtualnej znajdują się po obu stronach ekranu i działają nad wyraz sprawnie. Zabawa przednia. Wraz z najnowszym update’em dodano wiele nowych trybów. Osobiście spodobał mi się ‘Wave’, który przypomina tryb Hordy z Gears of War 2. Gra kosztuje 2,99 euro (kupiłem w promocji za 0,79!), a warta jest co najmniej dwa razy tyle.
Touch Hockey FS5 (Free) - ”Hokej powietrzny’, czyli popularna gra w odbijanie krążka plastikowym grzybkiem w celu zdobycia bramki. Gra dwu osobowa. Idealnie wykorzystuje specyfikę i fizykę iPhone/iPod Touch. Jest szybka, łatwa i przyjemna, można grać przeciwko komputerowi lub innemu graczowi. Wśród wszystkich wersji Air Hockey w App Store ta jest najlepsza. Dostępne są dwie wersje gry i generalnie, jeśli przeszkadzają wam reklamy, ukojenie warte jest 1,59 euro.