Fantasmagieria - podcast o grach wideo.

Przede wszystkim, kapitalnie było się w końcu pojawić na Pixel Heaven po paroletniej przerwie. Ponownie mogę stwierdzić, że impreza stoi ludźmi, a retro to już tylko pretekst. Większość czasu spędziłem z kolegami z zaprzyjaźnionych podcastów czy audycji youtubowych, a także słuchaczami najpodcastu i było fantastycznie. Z prelekcji od początku do końca wiedziałem tylko jedną - tę o animacji opartej o legendarne komiksy Tadeusza Baranowskiego, i opowiadam o niej w odcinku.

Temat główny jednak inny. W tym roku nie ma E3, ale kilka prezentacji, szczególnie Summer Games Fest czy konferencja Xboksa i Bethesdy, pozwoliło niemal poczuć się jakby faktycznie chciano nam dać coś w zamian. Relacjonujemy, właściwie wymieniamy gry warte uwagi ze wszystkich istotnych prezentacji (a było też State of Play od Sony, czy PC Gaming Show). Najwięcej emocji budzą The Callisto Protocol oraz Starfield, a omówionych gier jest sporo (sprawdź tagi).

Na koniec kwestia organizacyjna, prośba o pomoc w opłaceniu serwera. Jeśli słuchasz Fantasmagierii od niedawna, to śpieszę wyjaśnić, że raz w roku organizuję zbiórkę w celu pokrycia opłaty za hosting i domenę. Możecie wesprzeć najpodcast korzystając z paypala (adres dahman–małpa–fantasmagieria.net - na ten adres możecie pisać do mnie, jeśli preferujecie przelew bankowy). Pamiętajcie, że największą satysfakcją jest nie tylko liczba odsłon, komentarzy, ale też wasze wsparcie!

W rozmowie udział wzięli Sick, Jules i Dahman. Zapraszam do słuchania, komentowania i polecania znajomym!

Ściągnij pięćset trzydziesty ósmy odcinek podcastu
Youtube
Archive.org: mp3, ogg

Ściągnij / subskrybuj podcast na iTunes
Fantasmagieria na Facebooku / na Twitterze / Grupa FB

Wraz z rosnącą mocą obliczeniową pecetów i współczesnych konsol gry stają się niemal z dnia na dzień, bardziej kompleksowe, pełniejsze, co za tym idzie bardziej realistyczne. Mówienie o realizmie w grach to już nie mrzonka. Czy jednak salwy PiaRów, okrzykujących niemal każdą nową produkcję realistyczną nirwaną służą grom czy nie? Czy skoncentrowanie się na grafice i fizyce, nie powoduje zaniedbania klasycznych elementów stanowiących o grywalności?

W 10. odcinku Fantasmagierii staramy się zastanowić nad pojęciem realizmu w grach, pogrupować go na mniejsze składowe, wskazując np. gry o fotorealistycznej grafice, sugestywnej formie przekazu, czy też te wiernie oddające fizykę świata, a także gry z ogólnie pojętym realistycznym poziomem trudności. Odniesiemy się też do ‘realistycznych’ gier za czasów Amigi, kiedy to taka gra tłumaczyła się na nic innego jak tylko na grę frustrującą.

Zastanawiamy się jak wykorzystywanie silników typu Havok, Euphoria, DMM w m.in. Star Wars: The Force Unleashed sprawdzi się w praktyce i czy będzie to element znacząco wpływający na rozgrywkę, czy też jedynie cieszący oko fajerwerk.

Oraz czy gracze chcą, aby gry były coraz bardziej realistyczne, skoro wszyscy puścili już w niepamięć, że kiedyś istniał taki gadżecik w szuterach jak pasek zdrowia, a zbyt wiele elementów, na które musiałby zwracać uwagę gracz w potencjalnym prawdziwie realistycznym MMO sprawia szybkie zniechęcenie i porzucenie tytułu.

Narażamy się też fanom, mającego szansę stać się najbardziej realistycznym symulatorem jazdy samochodem, Grand Turismo 5, ale tylko trochę, krytykując brak modelu zniszczeń i oskrytpowanych komputerowych (wszak PS3, to komputer, prawda?) kierowców.

Spróbujemy znaleźć w tym wszystkim miejsce dla Wii, konsoli, która w miarę najbardziej oczywisty sposób zaciera granicę między tym co się dzieje przed i za telewizorem.

Zapraszamy do słuchania i komentowania! Ten tygodniowy podcast sponsorowały słówka ‘realistyczny’ i ‘powiedzmy’.

Ściągnij dziesiąty odcinek podcastu

Kolejny odcinek przynosi rozważania na temat powolnego zanikania pewnych gatunków gier. Zastanawiamy się, czy pewne gatunki umarły czy po prostu ewoluowały. Niestety borykając się z problemami technicznymi Tzymische nie mógł uczestniczyć w dyskusji, i tak dzielne duo Jules i Dahman radzi sobie samo. Podcast krótszy niż zwykle, za to śpieszę z informacją, iż dorobiliśmy się własnego miejsca w iTunes Store. Jeśli posiadacie iPoda i chcecie subskrybować Fantasmagierię kliknijcie tutaj.

Ściągnij szósty odcinek podcastu

Po raz trzeci już spotyka się zacne i jedyne w swoim rodzaju grono dyskutantów. Tym razem bierze się za omówienie powszechnej wśród pecetowców opinii, twierdzącej, że gry konsolowe przyczyniają się do ‘idiotyzacji’ gier. Staramy się obalić takie oczywiste ‘oczywizmy’, zastanawiając się nad kruchym pojęciem ‘ambitne gry’, probując znaleźć prawdziwe źródło specyficznej ewolucji gier. Innowacja czyli prostota? Czy gra musi być skomplikowana, niszowa, żeby została uznana za coś ambitnego? Czy rzeczywiście innowacyjne gry staja się coraz prostsze, a ambitne tytuły mogą trafiać tylko na PC? Z naszą opinią zapoznacie się po wysłuchaniu podcastu. Zapraszamy do dyskusji.

Ściągnij trzeci odcinek podcastu